معنی کاوش های باستانی

حفریات

تفحص

جستجو

حفریات

کاوش. [وِ] (اِمص) کاویدن. حفر. کندگی. نقب. || تفتیش وتجسس و تفحص. || غور و تفکر و تأمل. (ناظم الاطباء). || نفوذ. تأثیر:
پرستیدن داور افزون کنید
ز دل کاوش دیو بیرون کنید.
فردوسی.
|| (اصطلاح باستانشناسی) حفاری در خرابه های بناهای تاریخی و مطالعه در آثاری که از صنایع و فرهنگ مردمان روزگاران پیش بدست می آید.

جستجو، تفحص،
کندن زمین،
[قدیمی، مجاز] رخنه، نفوذ: پرستیدن داور افزون کند / ز دل کاوش دیو بیرون کند (فردوسی: ۷/۱۸۱)،

(وُ) (اِمص.) جستجو، تفحص.

بررسی، تتبع، تجسس، تحقیق، تدقیق، تفتیش، تفحص، جستجو، کندوکاو، وارسی

استطلاع

بحث، تحلیل، تنقیب، حفر

کندگی، کاویدن، حفر، تجسس

(مصدر) کاوش کردن: } سر نیزه در سینه کاوش گرفت ز چشم زره خون تراوش گرفت ‎. { (غزالی)

(مصدر) تفحص کردن تجسس کردن، کندن حفاری کردن: } عشق بهر سینه که کاوش کند خون دل از دیده تراوش کند ‎. { (غزالی)

perquisizione

باستانی کار

867